شکل گیری طراحی داخلی کافه و کافی شاپ در جهان

گستره ی قابل توجهی از اصطلاحات آشنا برای شرح آن دسته از مکان هایی که در آنها انواع نوشیدنی و غذا در طول روز یا شب سرو می شود وجود دارد. اصطلاحات کافه تریا، کافه و کافی شاپ همگی در اشاره به طیف مکان هایی به کار می رود که معماری و سبک دکوراسیون داخلی آنها بر اساس نوع نوشیدنی و غذا که سرو می شود چیدمان می شوند. این نمود از یک سو تعیین کننده ی یک موقعیت نسبتا جدید است که در آن زمانی که یک فرد یا گروهی از افراد تصمیم می گیرند که نوشیدنی میل کنند و همزمان گپ و گفت و گوی کوتاهی هم داشته باشند، می توانند مکانی مناسب رده ی سنی و یا متناسب با گروه اجتماعی و فرهنگی خود انتخاب کنند و از سوی دیگر، تعیین نامهای مختلفی برای این مکان نشان می دهد که طراحان دکوراسیون داخلی تلاش می کنند ویژگیهای متنوع نوشیدنیها و غذاهایی که در این محل مذکور عرضه می شود را پر رنگ تر سازند.

شاید در بیست سال اخیر ماهیت "پیوند میان گروه های مختلف" دلیلی برای تجربه های فراوان در شکل گیری طراحی داخلی کافه و کافی شاپ و مکان های جمعی در قالب طرح های اولیه، نحوه ی چیدمان آنها، سبک و آرایش آنها باشد. تکامل تدریجی در این حوزه به صورت پیوسته بوده و بدیهی ست که این تکامل، سایر مکان های جمعی را نیز شامل می شود. مکان هایی همچون رستوران که در آنها راه حل های معماری در مقایسه با مکان هایی که افراد تنها به منظور نوشیدن در آنجا متوقف می شوند، نقش مهم تری را ایفا می کنند.

از دهه ­ی 1980 به بعد، طراحان دکوراسیون در ارتباط با این مکان ها به عنوان مراکزی که دارای تاثیرگذاری اجتماعی بر نحوه ­ی رفتار افراد جامعه بوده، برخورد می کنند؛ در این مکان ها انواع تنظیمات استاندارد معماری –همچون پرده­ ی پشت صحنه در تئاتر- به کار می رود تا زمینه ای مناسب برای گرد­هم­ آیی­ های اجتماعی فراهم آورند. بنابراین باید توجه داشت که این مکان ها به طور عمده جهت مطابقت با ایده­ ی اجتماعی گروه مخاطب(کاربران) طراحی می شوند و همین امر می تواند دستاویز یا بهانه ای برای معرفی عناصر منعطف طراحی به طیف گسترده ای از مخاطبان عام و خاص باشد. از یک دیدگاه چنین بیان می شود که دقیقا بعد از طراحی کافه­ ی کاستس (Café Costes) توسط فیلیپ استارک، این مکان به عنوان یک معیار –حداقل در قالب گرایش های وابسته به سبک- قلمداد شد و این دسته از مکان های جمعی تبدیل به کارگاههای طراحی شدند؛ همین جا بود که ایده های عمومی که ناشی از مبله کردن­های سفارشی با بلندپروازی­های نسبتا سطحی بود، به سرعت جای خود را در این عرصه باز کرد. در حال حاضر طراحان داخلی و دکوراسیون به عنوان کارشناسان و صاحب نظرانی هستند که عقاید جدیدی در حوزه ی سلیقه را مطرح و آخرین تغییرات در ارتباط با سبک و شیوه های رفتار اجتماعی را بیان می کنند. بدین سان طراحی کافه به مرحله ای از تولید متمرکز و نوسازی وارد شد که تا کنون هیچ نشانه ای از تضعیف در آن نمایان نیست.

ترجمه: مهسا کامی شیرازی

منبع: سایت معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت

دکوراسیون داخلی خانه های قاب شده

دیدگاه معاصر که در طراحی داخلی و نمای ساختمان های مسکونی به وجود آمده، مبنی بر تلفیق و همنشینی هرچه بیشتر فضا و دکوراسیون داخلی با محیط پیرامون و آزادی بصری در مشاهده طبیعت زنده از درون خانه، باعث شده تا به تدریج دیوارها و موانع کدر و سخت حذف شوند و این ایجاب کرد تا هر سطحی که با محیط بیرون از خانه ارتباط بصری ایجاد میکند، و هر مانع بصری از نو مورد ارزیابی قرار بگیرد. این تغییر که توسط طراحان حرفه ای انجام می شود، در سطح گسترده ای از خانه های امروزی در نقاط مختلف جهان، از دانمارک و استرالیا گرفته تا ایتالیا و چین قابل مشاهده است. «پنجره» که در گذشته به سان یک روزنه ی کوچک امکان مشاهده ی منظره ی بیرون را مهیا میکرد، حالا بسیار عریض تر شده است. از درون چنین خانه هایی منظره ی بیرون به تابلوی بزرگی در کنار دکوراسیون منزل میماند که با تیرک ها و ستون های خانه قاب شده باشد. پنجره ها و سطوح شفاف یا مشبک، مانند قاب های کوچک و یا تکه هایی از پازل هستند که در کنار هم تصویر بزرگی را کامل می کنند. فضای بیرون و درون کاملا از یکدیگر تفکیک نشده اند و فاصله ای بسیار ناچیز بین این دو وجود دارد. رویکرد استفاده از سطوح شفافِ مشبک در دکوراسیون داخلی خانه های قاب شده علاوه بر زیبایی دکوراتیو و منحصر به فردی که دارد، میتواند حاکی از احساس صمیمیت و پذیرش نوآوری ها در وجود انسان معاصر نیز باشد؛ فرمی که توالی شیارهای متعدد در سطح آن، بازگو کننده ی تداوم حرکت با مدرنیته و در عین حال از هم گسیختگی تدریجی است.

 

تجربه ی هنرمند معمار، هنینگ لارسِنز، در طراحی استودیوی خود در سال 2000 در دانمارک، یک نمونه ی عالی از خانه هایی است که فاقد نمای سخت و کدر بوده و نمای اصلی آنها نمایشگری شفاف برای به تصویر کشیدن مناظر محیط هستند. درختان کاج اروپایی که دور تا دور این خانه قرار دارند بازی نور و سایه ی زیبایی روی نمای ساختمان ایجاد می کنند. نور طبیعی آفتاب در طول روز تمام فضای داخل و دکوراسیون داخلی این استودیوی تابستانی را روشن میکند. ذات روستایی این بنا، که با پنل های طویلی از چوب درخت غان ساخته شده، در پناه تاثیر خطوط ظریف و چشم نواز سطح مشبک و نوری که از پنجره ی شمالی به داخل می تابد، به یک ویژگی منحصر به فردبرای خانه تبدیل شده است. این بنا با شباهت هایی که به مدل های آسیایی دارد، در درون به نور و حس گرم مصالح چوبی مزین شده و از بیرون مانند فانوسی درخشان نظر هر رهگذر و بیننده ای را به خود جلب میکند.

تهیه و تنظیم: تحریریه گروه معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت

دکوراسیون منزل ویلایی در هند

این کار طراحی دکوراسیون منزل مربوط به آتلیه (dnd) یک تجربه ی معماری در هند است. نام کار ساختمان دینش میل بانگالاو است که در بارودایِ هند در بیرون شهر وادودارا واقع شده است. آنها جریان مینیمالیسم را به عنوان راهنمای خود به کار بردند و یک فضای شفاف با هندسه ساده ایجاد کردند تا ساختمان بتواند با محیط اطراف خود ارتباط ایجاد کند. فضای اطراف پوشیده از پوشش گیاهی و فضای سبز است و این پوشش گیاهی تا اندازه ممکن باید حفظ شود در حالی که در هنگام ساخت خانه، این جنبه باعث تغییرات زیادی در طراحی می­شود.

دکوراسیون منزل ویلایی در هند

خانه و دکوراسیون داخلی آن باید مکانی برای خانواده و مراقبت از نیازهای آنها با توجه به قابلیت ­های ارائه شده اش باشد، به گونه­ای که طراحان معماری و دکوراسیون منزل یک ایوان با طره سفید از مسیر اتومبیل رانی اصلی قرار دادند که از میان یک راهرو طولانی به تمام فضاهای دیگر منتهی می شود. سه ایوان بیرونی وجود دارد که هر کدام یا به اتاق نشیمن و یا به اتاق خواب راه دارند و به عنوان الحاقات نیمه باز این فضاها هستند. قسمت بیرونی نیز با استخر بزرگی که تا فضاهای نشیمن کناری و اتاق خواب اصلی به منظور تأمین هوای خنک در هنگام نیاز تعریف می­شود و استخر نیز در کناره چمن  قرار دارد در نتیجه عنصری است که فضای داخلی را به فضای بیرونی مرتبط می کند.

همچنین تراسی وجود دارد که می­توان از طریق یک راه­ پله خارجی به آن دست یافت و آن شامل جکوزی و نمای فوق العاده ­ای از جنگل مجاور است و در نتیجه تمام قابلیت ­های مورد نیاز یک خانه را برای ساکنین فراهم می­کند.

تهیه و ترجمه: تحریریه گروه معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت

بازسازی یک ساختمان مسکونی از قرن بیستم

بازسازی ساختمان میان صده توسط استودیوی رابرت جیمیسون چند ویژگی بسیار خوب دارد. اتاق جلویی - عکس بالا - تصویری بود که توجه من را جلب کرد. این اتاق تعادل بسیار خوبی از رنگهای با تون های خنثی دارد، و بسیار گرم و دلپذیر است. دیوار شیشه ای هرگز به فضا لطمه ای نمی زند. این محل اقامت خاص در سال 1968 توسط رابرت مک الروی طراحی و ساخته شد. مالکان جدید با بازسازی ساختمان حیات جدیدی به این محل بخشیده اند. من با بعضی از انتخاب های آنها موافق نیستم اما در اکثر موارد فکر می کنم آنها کار بسیار خوبی انجام داده اند. در تصویر دوم بازسازی یک ساختمان مسکونی از قرن بیستم به نظر می رسد که کف طبقه از یک سالن ورزشی قدیمی یا یک باشگاه بولینگ هستند، که یک شخصیت جدی به خود گرفته اند.  

تهیه و ترجمه: سایت دکوراسیون داخلی شاه توت